Tag: Willibrorddag

De dag begon met de voortgezette vorming voor de jonge priesters en diakens. Rector Rafael Ojeda van de Onze Lieve Vrouwe kerk in Amsterdam heeft verteld over de cursus van huwelijksvoorbereiding die daar elk jaar gegeven wordt. Hier nemen zeer veel koppels aan deel, afgelopen keer waren dit er zelfs 22! Dat is een grote vreugde, want het versterkt elkaar. De zeven avonden of zaterdagmiddagen worden door echtparen gegeven, en er is ook veel ruimte voor uitwisseling en ontmoeting. De rector houdt zelf ook een aantal individuele gesprekken met de huwelijkskandidaten, om ze beter te leren kennen en ook zo voor te bereiden op de belangrijke stap die ze van plan zijn te zetten.

De Willibrordlezing werd verzorgd door de Nuntius. De Nuntius begon om te zeggen dat Nederland één van de landen was die strijdkrachten had geleverd in de oorlog tussen Noord en Zuid Korea eind jaren ’40. Dat doet je goed om dat te horen. De lezing zelf ging vooral over de geschiedenis van de diplomatieke dienst vanuit Rome, de functie hiervan en de principes. Dat was heel interessant om dat een keer zo in detail te horen. Nuntius zijn is niet niks, het vereist veel nederigheid en het is ook een groot offer om je zo in te zetten, het is een hele andere vorm van Priesterschap dan wat je je misschien had voorgesteld bij de wijding. Maar wel ook heel belangrijk. Hier besloot Mgr. Paul Tschang In-Nam mee.

In de heilige Mis was gekozen voor het Evangelie van de Goede Herder, het Evangelie van de maandag in de 4de week van de Paastijd. Dit sloot natuurlijk goed aan bij de setting waarin de Mis gevierd werd: op het seminarie met veel seminaristen en jonge priesters. De Nuntius is in de preek ingegaan op de aspecten van het herderschap van Christus, ons voorbeeld als priesters en waar we door de wijding in mogen delen. Jezus heeft als Goede Herder zijn leven gegeven op het kruis, dat is misschien wel het belangrijkste aspect van Zijn herderschap, jezelf willen geven voor de schapen. Dit vereist een volledig vrij zijn voor de taak die God je schenkt en je “schapen” echt te kennen. Dit gaat om het “kennen van het hart”, waarbij we hen uiteindelijk niet naar ons eigen hart willen leiden, maar naar het Hart van Christus. Ook heel belangrijk in deze tijd om uit te gaan en op zoek te gaan naar het “verloren schaap”.

Stefan Doss, Eric Venneker en Emil de Jesus Serpa de la Ossa mochten in de H. Mis een stap zetten richting dit herderschap van de Heer. Stefan en Eric ontvingen de aanstelling tot acoliet en Emil de aanstelling tot lector. Alle drie zijn seminaristen van het Redemptoris Mater in Nieuwe Niedorp en studeren aan het St. Wiillibrordinstituut. Mgr. Hendriks verleende hen deze aanstellingen. Eric kon dit vieren in het bijzijn van zijn familie, zie foto, voor de twee buitenlandse seminaristen ging dat niet, maar wel veel leden van hun gemeenschap waren er bij.

De dag werd vreugdevol afgesloten met een diner. Hierbij had elke seminarist even de kans om zich voor te stellen aan de nieuwe Nuntius van Nederland en ook hebben we allemaal weer mogen genieten van een muzikaal intermezzo verzorgd door de seminaristen. We danken God voor deze vreugdevolle dag.

De voortgezette vorming werd ingevuld door pater Ward Biemans s.j. Hij heeft de jonge priesters en diakens verder ingeleid op de Geestelijke begeleiding, geven en ontvangen. Vorige maand heeft hij hier ook reeds over gesproken, maar het was goed om het over twee keer te verdelen, er is veel over te zeggen. Hij heeft nuttige handvatten aangereikt waar een ieder verder mee kan.

Voor de Willibrordlezing van deze maand was kardinaal Eijk uitgenodigd. Hij heeft ons in een klein uur een samenvatting gegeven, de rode draad, van zijn nieuwe boek: De band van de liefde, over de katholieke huwelijksmoraal en seksuele ethiek. De kardinaal is hier zeer in thuis en het is altijd boeiend om dit onderwerp op een zo systematische wijze uitgelegd te krijgen. Ook hiermee extra steun voor de pastorale praktijk van de jonge priesters en diakens, maar ook een goede eerste of verdere inleiding voor de seminaristen en andere geïnteresseerden die bij deze lezing aanwezig waren.

In de H. Mis die hierop volgde was de kardinaal hoofdcelebrant en preekte hij over het “niet oordelen” wat in de lezing aan bod komt. Iets wat voor ons, en dat geldt zowel voor priesters als leken, soms niet mee valt. Maar dit is de volmaaktheid waar Christus ons toe roept. Gelukkig schenkt Hij ons ook hier Zijn genade voor en vergeving wanneer het een keer minder goed gelukt is. Bij het afsluitend buffet van deze dag heeft Mgr. Hendriks het Baccalaureaats examen uitgereikt aan Josue Emmanuel. Hij is geslaagd met een Summa Cum Laude. Het examen is van de Universiteit van Lateranen, waar ons seminarie aan geaffilieerd is. Josue loopt nu voor het tweede jaar stage in een parochie in het zuiden van het land. Al met al was het weer een hele mooie Willibrorddag. 

Maandag 12 december 2022, op de met een week uitgestelde Willibrorddag van december, hebben de seminaristen Melle Punter en Francis Ashamole hun Admissio mogen ontvangen. Dit betekent dat ze nu officieel zijn opgenomen onder de priesterkandidaten van het bisdom Haarlem-Amsterdam.

Melle is vierdejaars student. Hij studeerde eerst theoretische natuurkunde en is hier ook in gedoctoreerd. Totdat God hem riep om een ander pad te gaan. Francis is 4/5-dejaars en komt uit Nigeria. Hij heeft eerst enige jaren in een congregatie gezeten in Nigeria en Italië, voordat hij bij ons kwam. De plechtigheid vond plaats in de Heilige Mis in de Bedevaartkapel van het heiligdom. Zodoende konden er ook een aantal familieleden en vrienden van de twee kandidaten bij zijn. Nadien hebben we het nog gevierd tijdens een gezellige maaltijd in het seminarie/ Julianaklooster.

Eerder op de dag bij de Voortgezette vorming voor de jonge priesters en diakens heeft Liesbeth van Gool gesproken. Zij heeft de jonge priesters en diakens verteld over het nieuwe project waar zij aan mee gewerkt heeft en nu klaar is voor katholieke basisscholen: Houvast op school. Dit is een online geloofsvorming voor kinderen van groep 1 tot groep 8. Het behandeld in een vierjarige cyclus alle elementen van het kerkelijk jaar, vooral ook via veel Bijbelverhalen. Op deze wijze kan ieder kind op zijn of haar eigen niveau kennis bijgebracht worden over het katholieke geloof. Deze lesmethode is ondergebracht bij Berne Media en er zijn nu al 60 à 70 scholen die een licentie hebben en er mee werken. Het is ook goed bruikbaar in parochies, waarbij je het desgewenst nog wat kan verdiepen. Voor meer informatie zie www.houvastopschool.nl. Liesbeth van Gool is eerder ook verbonden geweest aan het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood, verder doet ze, naast haar werk voor dit project, momenteel ook veel in de H. Dominicusparochie in Alkmaar.

De Willibrordlezing op het einde van de middag werd verzorgd door Mgr. Hamans. Mgr. Hamans is docent kerkgeschiedenis op het seminarie en priester van het bisdom Roermond. De lezing ging over het leven en sterven van de Heilige Titus Brandsma. De docent kerkgeschiedenis heeft ons veel extra informatie over deze recente heilig verklaarde karmeliet bij kunnen brengen. Dat maakte de lezing zeer interessant. Na de lezing is het moment benut om de Feestbundel Veritatis Gaudium ter ere van het 25-jarig jubileum van het seminarie uit te reiken aan Mgr. Hendriks. Ter ere van het 25-jarig bestaan zijn er twee boeken uitgekomen, het Foto-jubileumboek Ja, hier ben ik en een Feestbundel met artikelen van docenten en oud-docenten. Het Foto-jubileumboek is reeds op de dag zelf, 14 november, gepresenteerd en de Feestbundel dus afgelopen maandag. Mgr. Hamans is ook een van de schrijvers van de Feestbundel. Het boek is geredigeerd door Dr. Jörgen Vijgen en uitgebracht bij Betsaida.

De volgende Willibrorddag zal begin februari zijn, in januari zijn er geen lessen voor de seminaristen, maar is het de tentamenperiode. 

De dag begon voor de jonge priesters met een lezing door Gerard en Elena Dijkstra uit Alkmaar die betrokken zijn bij Retrouvaille. Retrouvaille is een Canadese katholieke beweging die voortgekomen is uit (Marriage) Encounter en zich richt op echtparen met problemen in het huwelijk. De opzet van Retrouvaille is dat er soms weekenden georganiseerd worden door drie echtparen van Retrouvaille samen met een priester en dat ze zo door hun getuigenissen en hulpmiddelen voor communicatie andere stellen helpen in hun crisis. Wereldwijd zijn er zo al heel veel huwelijken gered en ook stellen weer bij elkaar gekomen.

De Willibrordlezing op deze maandag werd verzorgd door Joep Habets. Joep Habets reist rond met een tentoonstelling over de Lijkwade van Turijn en hij weet hier ook heel boeiend over te vertellen. Door zijn verhaal, de replica van de Lijkwade en de banners en vitrines die hij meebracht komt het lijden van Christus heel nabij. Een goede meditatie zo aan het begin van de Veertigdagentijd.

In de H. Mis met Mgr. Hendriks als hoofdcelebrant mocht seminarist Thomas dus zijn aanstelling tot acoliet ontvangen. Het acolitaat is de laatste van drie aanstellingen die seminaristen ontvangen op het pad richting het priesterschap. Bij het acolitaat gaat het er vooral om dat je een priester kan ondersteunen bij de H. Mis w.b. het altaar en het uitreiken van de H. Communie. Het was een hele feestelijke viering waar ook veel familieleden en vrienden van Thomas bij aanwezig konden zijn. Dankbaar ook dat de meeste corona regels nu voorbij zijn. We mochten dit afsluiten met een feestelijke maaltijd.

Het ochtendblok van de vorming voor de jonge priesters hebben we ingevuld met een sessie van de synode “Voor een synodale kerk”, welke nu in diverse gremia op diocesaan niveau gehouden worden. We hebben hierbij vooral uitgewisseld over de centrale kernvraag: Welke ervaring in jouw lokale kerk of een andere plek komt naar voren als je nadenkt over ‘samen onderweg zijn. Het was heel boeiend om hier zo met deze jonge priesters die in verschillende parochies in ons bisdom actief zijn over uit te wisselen.

De Willibrordlezing, waarbij dan ook de seminaristen en enkele anderen bij aanwezig zijn, werd verzorgd door Victor Ravensloot. Dhr. Ravensloot is al sinds het begin van het seminarie, nu bijna vijfentwintig jaar geleden, bij ons actief als docent filosofie en heeft zo, samen met wijlen pater Elders, vorm gegeven aan een degelijk thomistische filosofische vorming van onze seminaristen.

Met verve en enthousiasme, zoals we van hem gebruikelijk zijn, verzorgde hij de lezing over ‘Fideïsme in de filosofie en de theologie’. Na historisch aangetoond te hebben dat fideïsme van alle tijden is maar vooral sinds de 19de eeuw een sterke opgang heeft gemaakt (via o.a. Auguste Sabatier), legde hij de interne contradicties bloot van de zienswijze dat enkel subjectieve (religieuze) ervaring de grondslag is voor onze wijzen van denken en geloven. Tevens benadrukte hij in de discussie achteraf het belang van het gebruik van de rede indien de evangelisatie de gehele mens (hart en verstand) wil aanspreken. Beiden, hart en verstand, staan immers niet in tegenspraak maar het verstand verheldert het hart en het hart verwarmt het verstand.

Het was heel mooi om zovele van zijn oud-studenten en nu priesters terug te zien en om na de lezing God in de Heilige Mis te danken voor zijn engagement. Zoals gebruikelijk werd de dag afgesloten met een gezellige warm buffet.

In deze plechtige H. Mis, op het Feest van de apostelen Filippus en Jakobus, heeft seminarist Josue Emmanuel Mejia Sanchez de aanstelling tot Acoliet ontvangen. In de preek ging de bisschop in op de inhoud van deze aanstelling en op de lange traditie hiervan binnen de Kerk; dit gaat terug tot de eerste eeuwen van de Kerk. Vroeger werd de acoliet ook wel subdiaken genoemd, maar na het Tweede Vaticaans Concilie is deze benaming eruit geraakt.

Inhoudelijk heeft de aanstelling betrekking op het altaar en de viering van de H. Eucharistie. De acoliet mag het altaar voorbereiden voor de priester, de H. Hostie uitstellen bij Eucharistische aanbidding en ook bij mensen thuis de H. Communie uitreiken. Voor Josue heel mooi om deze aanstelling nu te ontvangen. Hij zit in zijn laatste, zesde, studiejaar en hoopt volgend jaar op itinerantie te gaan, een lange stage in het buitenland die seminaristen van het Neocatechumenaat doen. Door deze aanstelling kan hij dan ook meer betekenen voor een priester die ze vaak dan ondersteunen in zijn missie.

Er was nog een primeur tijdens de H. Mis: priester en muziekdocent Alvaro Rodriguez Luque, kapelaan in Midden Westfriesland, heeft een nieuw lied voor Maria Onze Lieve Vrouw ter Nood gecomponeerd en geschreven. Het heet Salve Onze Lieve Vrouw ter Nood. Een mooie ode aan Maria Onze Lieve Vrouw ter Nood in de nog kersverse Mariamaand.