Een van de belangrijkste werken van de gemeenschap van Sant’Egidio in Nederland is het verzorgen van een gratis maaltijd voor dak- en thuislozen. Dit doen zij in Amsterdam twee keer per week, namelijk op dinsdagavond (een drie-gangen menu) en op zaterdagavond (soep met brood). Deze maaltijd is genoemd naar de huidige paus, die immers ook een groot hart voor de zwakkeren van de samenleving heeft. Sant’Egidio heeft hiervoor twee zalen beschikbaar in hun gebouw aan het Waterlooplein. Deze ruimtes grenzen aan de Mozes- en Aäronkerk, die door het bisdom in 2014 aan hen is toevertrouwd. Er komen bijna 100 gasten bij iedere maaltijd, dus zij voorzien in een grote behoefte. Jeroen en ik hebben meegeholpen met alle taken die nodig zijn om deze activiteit soepel te laten verlopen. Dit omvat dus het tafel dekken, het welkom heten van de gasten, het uitserveren van de maaltijden aan de tafels en uiteraard het afwassen en opruimen van al het serviesgoed. Dit deden wij samen met een team van vrijwilligers wat wordt aangestuurd coördinatrice Marion van Dishoeck en diaken Colm Dekker. Ik vond dat er een zeer goede sfeer heerst tussen de vrijwilligers en medewerkers die zich op deze manier voor hun medemens inzetten. Hierdoor voelen de gasten zich ook direct op hun gemak als zij binnenkomen. De meeste gasten laten hun dankbaarheid na afloop dan ook duidelijk merken door een glimlach, een groet en vriendelijk woord. Een enkele gast is wat meer op zichzelf, maar dat kan ik ook wel begrijpen door het zware leven wat zij vaak hebben om op straat te moeten overleven.
Jeroen en ik mochten ook meehelpen met een andere activiteit, namelijk het wekelijkse bezoek aan ouderen met een mentale beperking. Deze ouderen wonen in een verzorgingshuis, in stadsdeel Amsterdam-Oost. Op zaterdagochtend drinken we koffie met hen en maken een gezellig praatje. Deze aandacht waarderen zij zeer. Op een van de zaterdagen mochten we mee met de ouderen toen zij een uitstapje naar Artis maakten, wat niet ver bij hun huis vandaag ligt. De meesten van hen vinden zo’n tripje lopend te vermoeiend, dus wij mochten hen in een rolstoel door het park duwen. Je kon aan de gezichten zien, dat zij erg genoten van dit bezoek aan de dierentuin en dat gaf mij zelf weer een blij gevoel.
Naast onze ervaringen in Amsterdam, hebben Jeroen en ik ook nog twee dagen meegeholpen bij Sant’Egidio in Apeldoorn. Ook daar is een Franciscustafel voor de armen. Deze is iets kleinschaliger, maar voorziet net zo zeer in een behoefte. Daarnaast hebben ze nog diverse andere projecten in deze stad: een generatietuin waar kinderen en ouderen samen groenten kweken, een kledingbank en een ontmoetingstuin naast de kerk. Organisator Ronald Dashorst gaf ons interessante rondleiding langs deze plekken. Tevens organiseren ze voor arme kinderen regelmatig sociale activiteiten. Met dit laatste hebben wij één dag geholpen, zodat we konden meemaken hoe er voor de kinderen een waar feestje ontstaat als je met een groep vrijwilligers met eenvoudige middelen iets leuk voor ze organiseert!
Al met al hebben wij een goed beeld van het werk Sant’Egidio gekregen en we hebben gemerkt hoezeer zij met hun activiteiten een positieve inbreng in de maatschappij hebben. Vanwege de privacy is er bij dit artikel geen foto waar de ‘armen’ op staan, maar in plaats daarvan ziet u het beeld van de ‘homeless Jesus’, wat voor de Mozes- en Aäronkerk te vinden is. Jezus ligt hier afgebeeld als zwerver. Hij is alleen te herkennen aan de wondtekenen op zijn voeten. In de armen kunnen wij Jezus herkennen (Mt. 25,40) en dat wordt in dit beeld zichtbaar naar voren gebracht!
Richard Numan
