Dr. Albeza Asencio nam ons via een prachtige Powerpoint presentatie mee op de vier grote reizen van Paulus, die in dit Bijbelboek worden beschreven. De eerste drie keer vertrekt hij vanuit Antiochië (in het huidige Syrië), waar vlakbij ook het grote moment plaatsvond dat Jezus tot hem sprak: “Saulus, Saulus, waarom vervolg je Mij”? Immers, voor zijn bekering was Paulus, die toen nog Saulus heette, heel fanatiek in het opsporen en laten opsluiten van Christenen. Hij deed dit vanuit de overtuiging dat zij een valse religie aanhingen. Als lid van de Farizeeën zag hij het als zijn plicht om de Israëlieten hier tegen te beschermen. Daarom werden de Christenen door hem vervolgd.
Maar nadat Paulus heeft ingezien dat Jezus Christus juist de ware leer verkondigd en dat Hij werkelijk de Verlosser en Messias is, zet hij zich volledig in om de boodschap van het evangelie te verspreiden. In eerste instantie wendt hij zich tot zijn eigen volk, de Joden. Maar daar ondervindt hij veel tegenstand. Slechts enkelen laten zich door hem overtuigen om in Christus te geloven. Daarom wendt hij zich – na overleg met de Christenen uit de gemeente van Jeruzalem – tot de heidenen. Hij sticht veel kerkgemeenschappen en we mogen hem dankbaar zijn dat hij zo vol vuur het evangelie heeft verkondigd. Uiteindelijk heeft hem dit zijn eigen leven gekost. Op zijn laatste reis kwam hij vanuit Jeruzalem in gevangenschap in Rome terecht. Daar werd hij ten slotte ter dood veroordeeld omdat hij Christus niet wilde verloochenen.
Tijdens de week hebben we op een middag nog een keer een uitstapje naar Amsterdam gemaakt. Daar bezochten we de Joods-Portugese Synagoge en het Joods Museum, die beiden vlak bij het Waterlooplein liggen. Onze docent was daar al vaker geweest en wij mochten daar delen in zijn grote kennis van het Jodendom. Die kennis heeft hij tijdens zijn jarenlange verblijf in Israël opgedaan. Hij wist heel goed uit te leggen hoe veel christelijke rituelen hun wortels in het Jodendom hebben. Zo gedenken wij in de Eucharistie het offer van Jezus ingesteld bij het laatste avondmaal. De Joden zelf hebben ook een rituele maaltijd, maar zij gedenken dan Gods redding van hun volk uit Egypte. Toen Jezus met Zijn leerlingen bij het laatste avondmaal was, vierden zij dit ritueel ook, maar Jezus heeft dit dus omgevormd tot een gedachtenis aan Hemzelf, omdat hij de ultieme Redder is.
Al met al hebben wij zo ook deze tweede week van het blokcollege veel mogen leren en zijn we weer verder gegroeid als leerlingen van Christus. Aan Hem zij alle eer en glorie!
